فرا رسیدن ایام محرم و شهادت امام حسین(ع) و یاران با وفایش
را به محضر مقدس امام عصر(عج) و تمامی
شیعیان جهان تسلیت عرض مینمایم
پروردگار مهربانم !
به من آموخته ایی که در خاطر داشته باشم من تنها نیستم
که می توانم ، می خواهم، انجام می دهم،
بلکه همه انسانها اینگونه اند.
به من آموخته ایی که تنها دل من دل نیست بلکه همه دلی در سینه دارند.
معبود بی نیازم!
حال از تو می خواهم که به من نیاز را بیاموزی ،
من نیازمند شناخت خودم ،
به من بیاموز که من تنها نیستم .
ای الهه عشق!
تو آفریننده منی و تو آفریننده هر آنچه من دانسته و ندانسته ام هستی،
ای مظهر عشق !
به من بیاموز که در نبود شادی غمگین نباشم و در نبود نور در ظلمت فرو نروم و در نبود تو به شیطان پناه نیاورم.
من می دانم که تو آفریننده شادی و نوری .
پروردگارا مرا دریاب که در همه حال تو از احوال دل ما با خبری
وقتی به ابرها نگاه می کنم به تو پیوند می خورم
وقتی به تو پیوند می خورم نوری در من جریان می یابد
نوری که دستانم را باز می کند
تا در اغوش گیرم زندگی را
غم زیر پاهایم لگد می شود
اتاق من رنگ سکوت ندارد
اینجا میهمانی عشق است
میدانی دستانت چه وسعتی دارند
ذستانت همان بیابانهای وسیعند که دوست می دارم
همانقدر محکم همانقدر ارام همانقدر پذیرا
وقتی که مرا از من گم می سازند
الهه های خوشبختی پرواز می کنند
وقتی عاشقم دیگر نمی ترسم
از اشتباه جمع زدن اعداد
از کج کشیدن خطوط
خطوط و اعداد ونقوش گرد هم می ایند تا تماشا کنند
تا تماشا کنند این سکوت جاری را
جوانی ام را به دست استدلالها و باید ها داده ام
چه بسیار باید که نشنیدم
و چه باید هایی به خود به ان اضافه نکردم
و از رقص باز ایستادم هر گاه تسلیم انها شدم
و از رقص باز ایستادم
من ارش کمانگیرم امشب
کمان من عشق است
تیر ان امید
که بشکافد دل غم را
تنهایی برای من مجالی است تا دیگر بار
از تو پر شوم
امروز یک پرنده کوچک به من گفت که بهار نزدیک است
و اما...
هر روز که در راه بهبودی خود گام بر می داریم از خطری استقبال می کنیم .اگر خود را به خطر نیندازیم رشد نخواهیم کرد....
نابرده رنج گنج میسر نمی شود
هر بار که درونی ترین احساسات خود را با کسی در میان می گذاریم،
خطر خیانت دیدن را، به جان می پذیریم. هربار که به رابطه ای متعهد می شویم،
خطر ترد شدن را قبول می کنیم. هر بار که عقیده خود را بیان می کنیم ، به استقبال خطر مورد انتقاد قرار گرفتن می رویم...
...واما فراموش نکنیم که زندگی راه است، ایمان واندیشه راهنمای آن
....کسانی در زندگی موفق هستند که عقل بر احساسشان حکومت کند نه احساس بر عقل....
و اگراحساس کردی با خوشبختی فاصله چندانی نداری،
سعی کن تا سایه های شک و تردید را که بر روی احساست سایه می افکند
از خود دور کنی تا وجودت دچار طغیان نشود
نیایش
من به ترنم نام تو در تمام لحظات آسمانی ام محتاجم
می خواستم کاخ آرزوهایم را آن طورکه دلم می خواهد بسازم نه آنگونه که خدا
میخواهد.به همین دلیل اغلب ساخته هایم ویران شد...از همه کس کمک خواستم
...اما هیچ کس فریادم را نشنید...در آن زمان خدا تنها کسی بود که حرفهایم را باور کرد
گفتم : خدایا می خواهم محبتت را جبران کنم . بگو تا چگونه...
گفت: هیچ، فقط عشقم را بپذیرو مرا باور کن .
گفتم : چرا اصرار داری تا باورت کنم وعشقت را بپذیرم...
گفت: اگر مرا باور کنی خودت را باور می کنی و اگر عشقم را بپذیری وجودت
آکنده از عشق می شود،آن وقت به ان لذت عظیمی که در جستجوی آنی میرسی
و دیگر نیازی نیست خود را برای ساختن کاخ رویایی به زحمت بیندازی. چیزی
نیست که تو نیازمند آن باشی زیرا تو و من یکی میشویم . بدان که من عشق
مطلق،آرامش مطلق ونور مطلق هستم و از هر چیزی بی نیازم. اگر عشقم را
بپذیری می شوی عشق ، نور، آرامش و بی نیاز از هر چیز....